Hella van der Wijst wandelt met herder Hilde Groen over de Friese heiden. Ze wandelen voorafgaand aan de Dag van de Stilte, die op zondag 30 oktober plaatsvindt. Hilde is voorvechtster van de stilte. Hella van der Wijst wandelt met herder Hilde Groen over de Friese heiden. Ze wandelen voorafgaand aan de Dag van de Stilte, die op zondag 30 oktober plaatsvindt. Hilde is een voorvechtster van de stilte. Ze liet haar succesvolle maar drukke kunstenaarsbestaan achter zich en koos voor de eenvoud in de natuur met haar schaapskudde. Als beeldend kunstenaar gaat het Hilde Groen voor de wind. Ik had de brandende ambitie om een beroemd kunstenaar te worden. Maar toen ik bekender werd, kwam ik erachter dat het gepaard ging met een enorme druk. Ik was alleen maar bezig met produceren wat men van mij wilde zien en het voelde alsof ik niet meer kon vernieuwen. Dan komen de schapen op Hildes pad. Ze verdiept zich in deze dieren en krijgt een kudde toegewezen in Friesland. Sinds drie jaar hoedt ze deze kudde vijf maanden per jaar. Uitzonderlijk is dat Hilde met haar kudde meereist, in een oude keet die ze van plek naar plek verhuist. Mijn drijfveer is eenvoud, dat is altijd zo geweest. Hilde groeit op in Bloemendaal, waar ze een buitenbeentje is op school. Terwijl haar klasgenootjes gaan zwemmen met hun au pair, wil Hilde niets liever dan de natuur in en spelen in de modder. Van mijn ouders leerde ik om één te zijn met de natuur. Maar daar was ik wel een uitzondering in. Ik heb me heel lang alleen gevoeld. Ik wilde niet per se groter worden. Van school moest Hilde niets hebben, ze wilde naar buiten! De eenvoud, dat is gewoon het leven. De rest is allemaal rompslomp. Hella assisteert Hilde in de rol van achterhoeder bij het verplaatsen van de kudde van de ene naar de andere heide. Dan blijkt het herdersbestaan ook hectisch. Hoe krijg je 250 schapen veilig over de autoweg? Herder-zijn is rustgevend en spannend tegelijk. Mijn kudde geeft me het gevoel van eenheid. Een natuurlijk gevoel van: Zo hoort het.

Bron: KRO