Geen gewone kapsalon. Tweede deel van een ontroerend tweeluik, met aangrijpende verhalen Geen gewone kapsalon. Een ontroerend tweeluik, met aangrijpende verhalen. Deel 2. Als je er niets te zoeken hebt loop je er achteloos langs. Je blik wordt misschien even getrokken door de fleurige zonnebrillen en de modieuze hoofddoekjes die voor de deur aan rekken hangen en dan ben je er alweer voorbij. De kapsalon in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam. Al bijna dertig jaar gevestigd aan het plein bij de hoofdingang. Toch zullen er weinig kapperszaken zijn met zo’n bijzondere clientèle. Heftig In de kleine salon van kapster Yvonne de Boer trekt het leven in al zijn heftigheid aan je voorbij. Naast de medische staf komen er veel patiënten. Vrouwen die hun hoofd moeten laten kaalscheren en een pruik krijgen. Ouders van ernstig zieke kinderen, die veel in het AMC verblijven. Achter de meeste bezoekers van de AMC-salon gaat een bewogen verhaal schuil. RKK Kruispunt TV liep een tijdje mee met Yvonne en haar team en registreerde lief en leed in de kappersstoel. Pruik Zoals dat van Ria, die kanker heeft en zich een pruik komt laten aanmeten, een specialiteit van deze kapperszaak. Ze wordt achter in de zaak in een speciale ruimte ontvangen. ‘Het is confronterend te zien hoe je haar uitvalt. Zeker nu ik weet dat mijn eigen haar nooit meer terugkomt omdat ik niet meer genezen zal.’ Kapster Yvonne zoekt een passende pruik met Ria uit en scheert haar kaal. ‘Een emotioneel moment, ook voor mij. Dat went nooit.’ Uiterlijk En Angela, haar zoon heeft een hersentumor en zij is dag en nacht bij hem. De kapsalon is voor haar een plek om even op adem te komen. Soms komt ze voor een knipbeurt, maar vaker voor een kopje koffie. ‘Hier kan ik een beetje zorgeloos ouwehoeren, even weer met mijn uiterlijk bezig zijn dat ik door alle zorgen om mijn zoon toch vaak laat verslonzen.’ Vaste kapper Veel mensen die ooit als patiënt in het AMC lagen en zodoende bij de kapsalon terechtkwamen, blijven terugkomen. Vanwege de sfeer. En omdat je niets hoeft uit te leggen. Dat laatste is heel belangrijk voor Hera, die tien jaar geleden haar armen en benen verloor door een bloedvergiftiging. De eerste keer dat ze in de kapsalon komt wordt ze door haar man Tom in een doek gedragen. ‘Ik dacht wat zullen ze wel niet van me denken, maar ze keken helemaal niet raar op. Wat een verademing!’ De kapsalon van het AMC is haar vaste kapper geworden.

Bron: RKK