Samen met Marion Lutke halen Harry en Corry herinneringen op aan hun zonnige zorgenkind. Ze vertellen hoe Johan iets van zijn leven maakte, ondanks zijn beperking en zijn ziekteproces. Johan is anderhalf jaar oud als hij plotseling een koortsstuip krijgt. Door de koortsstuip krijgt Johan een hersenbeschadiging. Hij kan een normaal leven leiden, maar heeft wel wat extra zorg nodig van zijn ouders. Harry en Corry Roodenburg hebben dan ook een bijzonder hechte band met hun zoon Johan. Johan is een spontane, vrolijke jongen. Hij is nadrukkelijk aanwezig. Structuur is belangrijk voor hem en daarom doet hij alles samen met zijn ouders. Toch willen Harry en Corry graag dat Johan zelfstandig wordt. En dus betrekt Johan een eigen flat, honderdvijftig meter bij zijn vader en moeder vandaan. Maar nog elke ochtend komt hij voor hij gaat werken een kopje thee drinken. En ook elke avondmaaltijd zit hij bij zijn ouders aan tafel. Als Johan 25 is, krijgen Harry en Corry steeds vaker te horen dat Johan is veranderd. Mensen vinden hem stiller en minder uitbundig. En als Harry en Corry er op gaat letten, zien ook zij dat Johan veranderd is. Een paar weken later krijgt Johan last van zijn bovenbeen. Een blessure, denkt de dokter. Maar als er knobbeltjes verschijnen in zijn liezen, weet Corry dat het helemaal niet goed zit. Samen met Marion Lutke halen Harry en Corry herinneringen op aan hun zonnige zorgenkind. Ze vertellen hoe Johan iets van zijn leven maakte, ondanks zijn beperking en zijn ziekteproces.

Bron: EO