In het gunstigste geval zien ze hun kinderen enkele dagen per jaar: moeders die in de gevangenis zitten. Te weinig om een goede band te kunnen onderhouden. Dat blijkt soms ook uit telefoongesprekken, hun belangrijkste levenslijn. Die betalen ze zelf, maar hun budget is beperkt en ze moeten ook allerlei praktische zaken telefonisch regelen. Het is een terugkerend dilemma. Mijn dochter wordt morgen 1. Ik heb haar al 8 maanden niet gezien. Ik weet niet eens hoe ze eruit ziet. Filmmaker Anneloor van Heemstra volgt drie vrouwen die achter tralies invulling proberen te geven aan hun moederschap: Feride, 2 dochters, 2 zoons; Maria, 3 zoons, 1 dochter en Amanda, 2 zoons. De vrouwen worstelen met de strikte regelgeving waardoor contact met de kinderen erg moeilijk is. Het is niet ongebruikelijk dat een moeder in detentie haar kind slechts 20 uur per jaar ziet. Daarnaast is er het besef dat het hun eigen fouten waren die tot deze detentie hebben geleid en dat het straks, zodra ze buiten zijn, anders moet, béter. Maar hoe te ontsnappen aan de vicieuze cirkels waarin hun leven zo vaak gevangen lijkt te zitten? De drie vrouwen die in Zodra ik buiten kom worden geportretteerd zoeken hun antwoord op deze vraag vanuit een van de meest ingewikkelde uitgangsposities. Ze zitten in de gevangenis als direct gevolg van de vicieuze cirkels waarin ze door verkeerde keuzes terecht zijn gekomen. Twee van hen bevinden zich op een breukvlak in hun leven: de laatste maanden van hun gevangenschap. Het is die periode waarin zij het fundament moeten leggen om hun droom aan de cirkels te ontsnappen in daden om te zetten, met de telefoon als vrijwel enig hulpmiddel. Welke krachten boren ze aan? Welke tegenkrachten moeten ze het hoofd bieden? Wie staat hen bij?
Bron: VPRO
2Doc
Het unieke inside-verhaal van een wielerploeg die wil bewijzen dat je ook zonder doping kunt winnen. In de honderdste editie van de Tour de France zint het jonge Nederlandse team van Argos-Shimano op revanche op de oude garde d ...
2Doc
Ruim veertig jaar stond pastoor John van Oss (83) aan het roer van de parochies Schimmert en Gernhout, twee hooggelegen dorpjes in Zuid-Limburg. Inmiddels is het tijd voor een welverdiend pensioen. Zijn opvolgers, paters Stefan ...
2Doc
Na twintig jaar het contact met zijn moeder met borderline tot een minimum beperkt te hebben, wordt filmmaker Allard Detiger gebeld door de politie. Haar huis is totaal verwaarloosd, buren klagen en professionele hulp is per di ...
2Doc
Portret van het Groningse dorpje Overschild, het eerste dorp dat bijna volledig wordt gesloopt en herbouwd vanwege de aardbevingen. Dat is althans het voornemen, maar gaandeweg veranderen de spelregels en neemt de bestaansonzek ...
2Doc
Huisarts Mirjam Willemsen begeleidt terminale zieken, maar zelf is ze ook een patiënt met ongeneeslijke kanker. In de tijd die haar nog rest, doorbreekt ze met tomeloze inzet het taboe rond het sterven.
2Doc
Portret van oppositieleider Aleksej Navalny, die hervormingen nastreeft en zich door niets laat afschrikken, ook niet door zijn eigen vergiftiging. In augustus 2020 wordt een aanslag op het leven van Navalny gepleegd, wanneer h ...
2Doc
In Lysytsjansk, vlakbij de frontlinie in het door oorlog verscheurde oosten van Oekraïne, runt een groep vrouwen een opvangtehuis. De medewerkers weten een warme plek te creëren voor de kinderen die door huiselijk geweld of a ...
2Doc
De liefde tussen mensen, hoe gelukkig ook, eindigt vroeg of laat ongelukkig; hetzij door verlies, hetzij door de dood van een van beiden, hetzij door een verbroken verbond. Waarom hebben we eigenlijk lief als liefde ons zoveel ...