In april 1994 vonden in Zuid-Afrika de eerste democratische verkiezingen plaats. Niet iedereen schaarde zich achter het idee van een democratisch Zuid-Afrika. De documentaire 1994, The Bloody Miracle kijkt terug naar het verkiezingsjaar en onderzoekt welke krachten er speelden in het jaar voorafgaand aan de verkiezingen. Krachten die het land aan de rand van een burgeroorlog brachten. Het had niet veel gescheeld of er was helemaal niet gestemd in 1994. Zuid-Afrika bereidt zich voor op haar democratisch jubileum. Sinds het einde van het apartheidsregime in 1994 wordt het land democratisch geregeerd. Het jaar voorafgaande aan de verkiezingen verliep onstuimig. Er brak in Zuid-Afrika een orgie van landelijk geweld uit. Geweld waarmee sommige groeperingen de eerste vrije verkiezingen wilden laten ontsporen. Het blanke rechtse blok eiste een onafhankelijke volksstaat en de nationalistische organisatie van de Zulu's, de Inkatha, willen afscheiding van KwaZulu. Protestmarsen, bloedbaden, bomaanslagen en moorden waren aan de orde van de dag. De aanstichters van het geweld, verantwoordelijk voor talloze doden en voor de wijdverspreide chaos, spreken zich voor het eerst uit over hun strategieën waarmee ze Zuid-Afrika op de knieën wilden dwingen. 1994, The Bloody Miracle openbaart wat deze mannen hebben gedaan om de democratie te dwarsbomen, maar toont ook hoe zij ieder op hun eigen manier vrede hebben gesloten met hun bestaan in de 'Rainbow Nation.' De documentaire concentreert zich op de twaalf maanden voorafgaand aan de eerste vrije verkiezingen, te beginnen met de moord op de razend populaire zwarte leider Chris Hani door blanke extremisten, precies een jaar vóór de democratie en bouwt op naar de verkiezingen op 27 april 1994. Het regende bommen tot aan de ochtend van de verkiezingen. De documentaire is ingesproken door Adriaan van Dis.

Bron: VPRO