De vader van Ella was 74. Een fitte man die graag golfde. Hij mankeerde niets, maar het vooruitzicht af te takelen boezemde hem zodanig angst in dat hij uit het leven wilde stappen voor het zover was. Voor euthanasie kwam hij niet in aanmerking. Ella: 'Zijn doodswens was serieus. We hadden het graag binnen de wet gedaan, maar dat kon niet. Ik vind dat het mogelijk zou moeten zijn.' Eind deze maand zal het voltooid-levendebat weer volop gevoerd worden. Er verschijnt een onderzoek dat het kabinet hierover liet uitvoeren en dat onder meer moet uitwijzen hoeveel 55-plussers een doodswens hebben en waarom zij hun leven voltooid achten. D66 komt daarna met een voorstel voor een voltooid-levenwet. We staan stil bij dit complexe onderwerp en praten met nabestaanden, artsen en onderzoeker Paul Schnabel over voltooid leven. Schnabel presenteerde in 2016 het onderzoek van zijn 'commissie van wijzen' aan toenmalig minister Schippers (VWS) en Van der Steur (Justitie en Veiligheid). De commissie adviseerde tegen een nieuwe wet Voltooid Leven. De huidige euthanasiewet, zo zei Schnabel, biedt genoeg ruimte voor de meeste mensen die dood willen; de groep die 'klaar met leven' is, zonder dat ze verder ook maar iets mankeert, zou maar uiterst klein zijn. Vier jaar na dato kijkt Schnabel hoofdschuddend toe als zijn partij zo meteen tóch een initiatiefwet Voltooid Leven indient. Ook twee huisartsen vertellen over hun bedenkingen tegen een dergelijke wet. Jeanette van Andel: 'Ik zou als arts nooit een gezond mens kunnen doden. Het gaat vaak over de autonomie van de patiënt, maar hoe zit het met de autonomie van de dokter?' En de vader van Ella? Samen met Ella en haar zus zocht en vond hij een medicijn uit het buitenland, waarmee hij, in bijzijn van zijn dochters, zelf een eind aan zijn leven maakte. Ella blikt terug op een sterfbed vol stress (zou het medicijn werken? Wat als het mislukt?) en pleit voor medische begeleiding voor mensen als haar vader.

Bron: RKK