Geschiedenismagazine met reportages over (bijna) vergeten gebeurtenissen uit de twintigste eeuw. Tussen 1924 en 1930 verblijft de familie Kuyck in Indonesië. Meneer Kuyck legt het leven in de kolonie op film vast. Tussen 1924 en 1930 verblijft de familie Kuyck in Indonesië. Mevrouw Kuyck schrijft brieven naar haar ouders in Den Haag, terwijl meneer Kuyck het leven in de Nederlandse kolonie op film vastlegt. Een leven van bediendes, van uitjes naar de theeplantage, maar ook van toenemende onderhuidse spanning. Rien en Gerhard Kuyck wonen van 1924 tot 1930 in Batavia. Hij is directeur van Radio Holland, en pioniert met moderne communicatiemiddelen. Zij is echtgenote en zorgt voor de kinderen. Het gezin raakt in de ban van de film; Gerhard maakt amateuropnamen die worden opgestuurd met de wekelijkse brieven van Rien aan haar ouders in Den Haag. Een handige manier om de ouders in Nederland zoveel mogelijk deelgenoot te maken van hun leven ver van huis, in een tijd dat een brief er drie weken over doet, een telefoongesprek nog een zeldzaam wonder is en sms, twitter en skype totaal ondenkbaar. In het begin richt de camera zich alleen op het gezin met kleine kinderen, allengs wordt het Indische leven in beeld gebracht. Voorzichtig dringt ook het ongemak van de koloniale samenleving in de brieven door. Inlanders die niet altijd gehoorzaam zijn en communistische relletjes die dankzij de zendmast die Gerhard Kuyck op het hoofdbureau van politie plaatst bedwongen kunnen worden. Natuurlijk bestaan er meer familiefilms en natuurlijk zijn er ook andere gezinnen waar brieven van bewaard zijn gebleven, maar wat deze uitzending bijzonder maakt is dat alle 322 brieven die Rien Kuyck met ijzeren regelmaat naar haar ouders in Den Haag stuurde in de periode 1924 - 1930 teruggevonden zijn en dat ze zo prachtig aansluiten bij de films die haar man Gerhard in Indië maakte. Net nu het gerenommeerde Kodak surseance van betaling heeft aangevraagd, gaat Andere Tijden terug naar betoverend celluloid van lang geleden.

Bron: NPS