In 'Hoofd van mijn dromen' roept Maarten van Buuren een Nederland op dat niet meer bestaat: dat van de jaren vijftig in de Maassluisse havenwijk 't Hoofd. Zijn vriend en collega Maarten 't Hart schreef 'Verlovingstijd', dat zich ook in Maassluis afspeelt. In Hoofd van mijn dromen roept Maarten van Buuren een Nederland op dat niet meer bestaat: dat van de jaren vijftig. Aan de hand van meticuleuze beschrijvingen van de middenstand in de Maassluisse havenwijk 't Hoofd wordt een voorbije tijd voor het geestesoog van de lezer getoverd. Maar wie een geromantiseerde kroniek verwacht, komt bedrogen uit: achter de brave etalageruiten gaan fikse familiedrama's schuil. Wie was Jan Hillenaar? Gewoon een gedreven elektriciën, zo op het eerste gezicht, met een eigen zaak aan de Burgemeester de Jonghkade in Maassluis. Hij was evengoed fotograaf, groentehandelaar, kraandrijver en timmerman. Maar, zo leren we, boven alles was Jan een briljant en rusteloos uitvinder, die dag en nacht ideeën uitwerkte in een kriebelig handschrift op slordige vellen papier. Hij verzon verduisteringslampen, hypercomplexe rekeninstrumenten, en de Zonnekalender. Allemaal even ingenieuze als onpraktische uitvindingen, die nooit resulteerden in een daadwerkelijk produkt. Continue golven van inspiratie leidden uiteindelijk tot slapeloosheid en gekte. Zijn dood in 1973 betekent het einde van een leven vol nooit ingeloste verwachtingen, het einde van een stuurloos genie. Het is een klein drama dat zich voor het oog van de lezer onttrekt, en Hoofd van mijn dromen staat er vol mee. Want Jan Hillenaar is beslist niet het enige personage dat gekenmerkt wordt door tragiek. Zo is er bakkerszoon Boon, die uiteindelijk gedwongen wordt zijn eigen vader uit de zaak te kopen. Of Henk Fortuin, zoon van de drukker en een getalenteerd kunstschilder, die desondanks niet in staat is het leven succesvol vorm te geven en uiteindelijk eindigt in een kast onder een trap met slechts een tafel, bed en televisie. Van Buuren:

Bron: VPRO