Op 14 oktober woont Jules Schelvis de herdenking bij, in het voormalige kamp Sobibor, vlak bij de grens van Polen met de Oekraïne. Beelden van de ceremonie en het interview met hem, worden uitgezonden. In het vernietigingskamp Sobibor worden van april 1942 tot en met oktober 1943 ruim 34.000 Nederlandse Joden in de gaskamer om het leven gebracht. De enorme omvang van de gruwelen en het feit dat Sobibor door een opstand van de gevangenen is gesloten, is maar bij weinig mensen bekend. Die opstand vond plaats op 14 oktober 1943, dit jaar dus exact zeventig jaar geleden. De nu 92-jarige Jules Schelvis, één van de Nederlandse joden die na een paar uur uit Sobibor wegkwam, maakte het tot zijn levenswerk het verhaal van Sobibor te vertellen. Hij is de grootste specialist ter wereld op dit gebied. Op maandag 14 oktober woont Schelvis de herdenking bij in het voormalige kamp, vlak bij de grens van Polen met de Oekraïne. De laatste keer, zegt hij zelf. Hij is eregast van de Poolse regering. Beelden van deze ceremonie en het interview dat Rob Trip met hem had, worden uitgezonden. Jules Schelvis werd in 1921 in Amsterdam geboren in een gezin dat zich nauwelijks bezighield met het jodendom. Dat veranderde tijdens de Duitse bezetting. Schelvis werd in 1943 als 21-jarige door de Duitse bezetter opgepakt, tegelijk met zijn vrouw en een groot deel van haar familie. Bijna zijn hele familie, inclusief zijn vrouw Rachel, en schoonfamilie, werd in Duitse vernietigingskampen vermoord. Zelf ontsnapte hij ternauwernood aan de dood. Na de oorlog verdiept Schelvis zich intensief alle details van het kamp Sobibor. In 2008 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Amsterdam, vanwege zijn historische onderzoek naar het vernietigingskamp.

Bron: NOS