Terwijl de samenleving toekeek hoe het aidsvirus in de jaren 80 als een sluipmoordenaar om zich heen greep, groeide de solidariteit onderling in de LHBTQIA+-beweging sterk. Pijnlijke getuigenissen van overlevenden vormen een portret van een generatie die 'danste op de vulkaan.' De community groeide, maar desondanks voelt niet iedereen zich anno 2021 nog geborgen. Solidariteit of het gebrek daaraan wordt zichtbaar bij transgenders en jongeren hebben nog steeds angst om 'uit de kast' te komen. Iedereen een veilige plek bieden en opkomen voor álle gemarginaliseerde groepen is een streven in een revolutie die een ieder aangaat.
Bron: VPRO
De roze revolutie
Al sinds de eerste demonstraties zoekt de LHBTQIA+-gemeenschap naar het recht om vrij te zijn en zich niet te conformeren aan de heteronorm. Na de aidsgolf kreeg vrijheid een nieuwe betekenis, met de Amsterdamse Gay Games in 19 ...
De roze revolutie
Wat is gender, wat is non-binair en wat betekenen al die letters LHBTQIA+? En is het wel nodig om zo de nadruk te leggen op dat ene aspect van je identiteit? Met de oude en jonge generatie praat Michiel van Erp over de noodzaak ...
De roze revolutie
Terwijl de samenleving toekeek hoe het aidsvirus in de jaren 80 als een sluipmoordenaar om zich heen greep, groeide de solidariteit onderling in de LHBTQIA+-beweging sterk. Pijnlijke getuigenissen van overlevenden vormen een po ...
De roze revolutie
In 1969 was de eerste demonstratie voor LHBT-rechten. Is de beweging sindsdien iets opgeschoten? Vijftig jaar geleden stond er veel op het spel bij de verschillende roemruchte demonstraties. Zo zat John Wellbergen (87) indertij ...